Een vastgoedmakelaar of -makelaar is een persoon die actief deelneemt aan de grondruilmarkt: hij ruilt onroerend goed tegen ander onroerend goed, ongeveer zoals bij een veiling. Volgens de beurs is het ook mogelijk dat openbare of particuliere ondernemingen onroerend goed ruilen tegen ander onroerend goed binnen dezelfde onderneming of hetzelfde agentschap, of tegen zaken van soortgelijke aard. Het is een professionele activiteit, vooral na de jaren ’90 toen het als een gereglementeerde markt opkwam.

De vastgoedmarkt is een eenvoudige markt, en transacties zijn eenvoudig en ongecompliceerd. De taak van een vastgoedmakelaar bestaat er in de eerste plaats in, een verkoper te vinden die zijn huis van de hand wil doen, en in de tweede plaats, een koper te vinden die een onroerend goed wil kopen. Het verschil tussen een vastgoedhandelaar en een vastgoedmakelaar is dat de eerste zijn vastgoed alleen te koop aanbiedt en daarvoor betaald wordt. Hij zet zijn eigendommen niet op een veiling en krijgt er ook niet voor betaald. Het belangrijkste verschil tussen de twee makelaars is dat de makelaar werkt voor een makelaar en niet voor een verkoper of een koper. De makelaar is de bemiddelaar, en hij wordt betaald door de verkoper wanneer een geschikt onroerend goed te koop wordt gevonden door zijn cliënt.

Het kopen of verkopen van onroerend goed is een goede manier om geld te verdienen, vooral in deze tijden waarin de wereld geconfronteerd wordt met een aantal moeilijke economische obstakels. Een goede makelaar kan u hierbij veel helpen, maar makelaars zijn een last voor verkopers omdat zij de neiging hebben de prijs te hoog op te drijven, waardoor de winst die zij zouden hebben ontvangen, lager uitvalt.

Een makelaarskantoor kan werken op commissiebasis of op basis van een vaste vergoeding. In het eerste geval is het percentage misschien niet groot, maar eindigt het proces niet met de deal, aangezien de verkoopmakelaar of de beherend makelaar een bepaald percentage van de prijs ontvangt. In het geval van een vast honorarium is het percentage vastgesteld en bedraagt het een bepaald bedrag, zodat er geen onderhandeling zal zijn nadat het eigendom is verkocht.

Het agentschap met een vaste vergoeding heeft de neiging om meer klanten aan te trekken, omdat de koper nooit weet wat de omvang van het werk van de agent is, en ook, om dezelfde reden, is men meer geneigd om een onroerend goed van hem te kopen, zelfs als hij niet van plan is om hem te gebruiken voor juridische zaken of taxaties. Er zijn ook verschillende honoraria die in rekening kunnen worden gebracht:

Commissie vergoeding – het kan worden verdeeld tussen de koper agent en de verkoper agent. Een vergoeding van 3% kan een hoop geld vertegenwoordigen, vooral als de verkopende makelaar een familielid van de koper of een kennis is. Dit is eigenlijk een relatief veel voorkomende praktijk.

Makelaarscommissie – de tarieven variëren van 1,5% tot 2%. Als het makelaarskantoor deze vergoeding betaalt, profiteert het duidelijk van de samenwerking met de kopersmakelaar. Met deze vergoeding is de kans dat de koper een betere deal krijgt vrij klein, vooral als het een nieuwe woning is of als zijn bod is aanvaard. Makelaarskosten worden gemaakt ongeacht of de verkoop doorgaat of niet, maar kunnen in het midden van het proces worden verwijderd.